''ගැමි අසිරිය''

කෙත්වතු දිෙස් ඒක යායට නිලට       නිෙල්
දණ්ඩින් නටයි සිරිසරියට අැදෙන      අැෙල්
සියොතුන් කිචිබිචිය නවතනු කෙලෙස  කැෙල්
ගල්පර මතින් දියදහරක් කඩා               හැෙල්

හමනා මදනලින් ගතහිරිගඩු      පිපුනා
තරගෙට රැහැයි රෑනත් දැංමොර   දෙන්නා
පෙරඔර නුෙඔන් සදදෙව් ගමටම  ඒබුනා
රජමහ වෙහෙරෙ පෙහෙරැස් රිදියෙන්  දිලුනා

ඒකහූ හඩට ඒකරෑනට රොක්                 වෙන්නා
ගණ්ඨාහඩට පන්සලවෙතදුව                    යන්නා
කෙනෙකුගෙ විපතතමනගෙලෙසපිලි        ගන්නා
ගැමිසහයෝගෙනගරයෙ කොතැනක   පෙනෙනා

බඩවැටි ලදුකැලෑඅැලදොල මන          බදනා
 නැතමෙහි වෙනස ලමුනටඒහෙමෙහෙ   දුවනා
මාදං පේරහිබුටුද අෑරස                       බලනා
ගම්බද සිරිය කෙතරම්දැයි මට                 සිතුනා

සූරියරජිදු ගිලෙනාවිට අවර                      ගිෙර්
සියොතුන් කැදලිවෙතපියඔනුපිනිස       හැෙර්
සැමතැන අදුරෙ ගිලෙනාවිට හිමින්           සැෙර්
ගම්බද ශාන්තිය හැම පැල්පතක              පිෙර් 

'''''''''''''''''''''''ඔබෙ පෙමත්''''''''''''''''''''

විටෙක හද ගිනි පුපුරුමතුකළ.............
                                    දවා හළුකළ සෑය බදු වී.........
කලෙක සිරිෙබා්රජුන් නහවන.....
                                 සිසිල් දිය බිද   ෙස්ම තෙත් කළ.......

     අාල ෙය්  මෘදුබව කියාදී,
                                             දිවි අරුත් ෙම්යැයි  කියූ ඔබ.........


                      කොෙහ්ෙදා්   ඔබ,
                                                        කො ෙහ්ෙදා්  මා..........
                                          ෙදමංසලකය   නැවතුෙන්..........

''''''''''''''''''''''''''''''විරහවට කවි'''''''''''''''''''''''''''''''

සුන්දර ලෙසට අැතිකරමහ පැතුම්      ගොඩක්
ගන්දර බසයෙදී දුන්නා හිතෙන්            ඉඩක්
විස්තර අහන් පියනැගුවා බොහොම   දුරක්
ගින්දර දීලගතවිය දැන් දෙතුන්               වසක්

අාගිය ම ෙග් රසමුසු තැන්    ෙබාහෝයා
ගියදා පටන් තනිකර හද              හඩායා
විරහව බොහොම තදබලලෙස   දැෙන්යා
නිරතුරු ඔබව සැමදෙවි ෙයා්       රකීයා

සදළුතලෙන්  බිමට අවුත්
                                       පියවි ෙලා්කෙ දකිනු මැනව
විල්ලුද පාවහන් නැතිව
                                       පොල ෙව් පා තබනු    මැනව
සැපසම්පත් නැතත් පියඔ
                                       අාදර සිත රකිනු            මැනව
ඉගිළ ගියද මා හැරදා
                                       ගිය කූඩුව  රකිනු          මැනව


හදනටඒපා දිවමාලිග තව   හදක
හෙලනට ඒපා වෙන අසරනහිත්   දුකක
ගරහනු ඒපා අාදරයට කිසි      ලෙසක
ජය ශීමහ සමිදු  රකිනව මගෙ    මැනික

..........බිරිදට ලියූ කවි..........

ගිරිෙහල මුදුෙන සිට පහලට අැද     හැෙලනා
පිරිසිදු සුනිල්වන් දියකද මන                බදනා
බැලුබැලුවන්ෙග සිත්මල සිහිෙලන්    නිවනා
පිරිසිදු ඔෙබ්  ෙසනෙහෙට සමයයි       සිතුනා

මගෙ වරදකදි කිසිවිට ඔබ නෑ       කිපුෙන්
ඔවදන් දිදී හරිමග ෙවත ෙයාමු   කෙරුෙන්
සෙනෙෙහ් ම ෙග් හදතුල ඔබ ෙගනි   පිරුෙන්
දෙවනුව ලද මවුන් ඔබ යැයි මට           හැගුෙන්

මගෙ දරුවන් රැකන් ෙග්ෙදාර වැඩ        කෙරුවා
ඔවුනගෙ යහමගටඔබ නිති වෙර                දැරුවා
මවුපිය දෙපස යුතුකම් ඔබ ඉටු                   කෙරුවා
හැම කරදර දුකෙහි මැදහත් සිත්                  දැරුවා

මගෙ දිවි ම ෙග් කුලුදුල් පෙම ඔබෙන්      ලද
ෙම් සසරෙහිදි සැනසුම් සුව    ඔබෙන්       විද
ඒක්වී දෙදෙන අාමුත් දුක් ගැහැට              මැද
ඔබමැයි මගෙබිරිද මතු සසරෙදිත්               ලද

...............ෙදා්නිට.................

මව් කුස හොත්දිෙන් හද පැතුමන්                පුරවා
නුඔ බිහිකරනු වස් පාරමි දම්                            පිරැවා
දස මස කුස දරා නුඔ  ෙලාව ඒළි                    දුටුවා
මව් පිෙයා තරම් තුටු වු කව්රුත්                       නැතුවා

මා රජ උ ෙන් නුෙඔමෘදු වතකමල        දැක
ඔබ ෙමාබ ගියෙමි නුඔගැන සුභසිහින   යක
ෙනාබිදිනු දියනියනි ඒ පැතුමන්             දිනක
අවධිව නුඔ සිටින් අත්වෙයි  ජය            නිසැක

දිරියෙන් පෙරට යනු තිර අධිටන්         අැතිව
වැටි වැටි නගිනු ඉහලට පිළියම්                 සතුව
තිර අටියෙන් යනුව පෙර සුභසිහි          අැතිව
අපෙ සම්පත නුඔයි දිවිහිමි අප                 සතුව

ෙනාකරනු දුෙව් ෙනාෙහාබිනකම් කිසි         දාක
උපන්බිමට ගරහනු බෑ කව                                  දාක
මව් පිය අණට ඉහළින් උඔ ගිය                            දාක
කළ කම් පළ දෙනව නිසැකයි  මතු                     දාක

අාදර්ෙශට ගන්න නුඔෙග් දිහා           බලා
හැමවිට සිතන් පුත දුර දිග සිතා                 බලා
නුඔ පිය සටහ ෙන් සළකුනුදිහා             බලා
නංගී ඒනු අැතිය ඒෙදස ෙහාදට        බලා

නුඔලා ෙගන් මිදී සත් සමුදුරෙන්           ඒහා
පුත නුඔ පියා විදිනවා කම්ක ෙලාළු          මහා
පැහැබර හෙටක් මවනුව අැති පැතුම      සහා
අපෙ නැත ඉමක් දකිනට පුත ඒයින්         ඒහා

රටදැය සමය සුරකින ෙහාද දරැෙවා        වෙයන්
ඉපදුන දැයට කිසියම් ෙස්වයක්                  කරන්
හැදුවැඩු මව් පියන්හට මිණිපහන                 වෙමින්
අදහන දහම හිස මුදුෙනම   තබා                 ගනින්

ගහ ෙකාළ සතාසීපා අාදරය          දෙන
මුවමුව දනන් සිත පුබුදා සතුටු             වන
යහ ගුණ දහම් රෑකිපින්වත් දරැෙවා  මෙන
හැදියන් මැණික මගෙහදමල පුබුදු      වන

හදපුදසුෙන් බැතිබරමල්             වපුරන්න
බුදුඔද වඩා සිත් මල නිති                පුබුදන්න
අනුනට ඒපාකිසි විටකදි                 ගරහන්න
රැව රෑකගන්න සිත පිරිසිදු               කරගන්න

බුදුසරණයි මගෙරන්කැටිපැටව්      හට
කරදර දෙනුඒපා පුත මෑනියන්         හට
යහ ගුණදහම් රැක ඒඩිදිරි ගෙන    සිතට
හෙට යහපත් කරන් ජයනියතයි     නුඔට
  

...........ලක්මෑනිට ලියූ කවි..............

කුසුමන් පිපී බඔරිදු   රොන්ගන්න     අැදී
සිෙයාතුන් සැරිසරයි නුඔ කිචිබිචිය     දිදී
තුරැ හිස් ෙත ෙම් ලා පින්ෙනන් සිසිල  සැදී
දිනකර උදාවී නවනළුකැන්                    පුබුදී

දියකදඅැදහැෙල්පහළට සීනු      හඩින්
ගතහිරිගඩුපිෙප්  දැනෙනාසිසිල  මතින්
දෙනයන සිසාරා දිවයයි  සිකර     උඩින්
දනමන පිනායයි මගෙලක්මවගෙ   හැඩින්

ගව්වෙන් ගව්වඅාගම දහමට             බරය
පන්සල් පල්ලි ෙකා්විල්  හැමසම      බරය
සාමය සමගිෙය් පෙන්වන  කැඩ        පතය
වෙසෙනා දනන්සැමකල් සතුටින්     සිටිය

කෙත්වතු ගෙවතු සැම භව ෙබා්ගයෙන්                පිරී
බලනා සැමතැනමඅැත උත්සවයෙ                          සිරී
ලක්මව සැන ෙස්ය නිතිසිත් තුටින්                          පිරී
බල අද බලව සාමයෙ කෙතරම්ද                                සිරී

හැදුවැඩු දෙමව්පිය මතු                  වාසනාවන්
අදහන බුදුදහම මට                        වාසනාවන්
ගහ කොළ සතා සීපා පිරි              මනාවන්
මාදිනු ලක් මෑනි    මතු                    වාසනාවන්